taxta çıxarmaq

taxta çıxarmaq
【動】
玉座に上げる、 玉座につかせる、 即位させる
[ギョクザニアゲル、 ギョクザニツカセル、 ソクイサセル]

İbrahimxəlil xan öz qohumu Əsədulla bəyi Təbrizin xan taxtına çıxardı. — エブラーヒーム・ハリール・ハーンは、 自身の親類のアサドッラー・ベグをタブリーズのハーン位につけた。


Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çöp — is. 1. Taxta, ağac, saman və s. parçacığı. Dişini çöplə təmizləmək. – Gəldiyev əlindəki kibrit çöpünü nəm çəkmiş zərflərin böyründən salır, bura bura açırdı. M. C.. 2. Bədənin bir yerinə batmış belə qırıntı, tikan və s. <Səkinə Güllüyə:>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dəsgah — is. <fars.> 1. Cah calal, həşəmət, dəbdəbə, təntənə, büsat, böyük şənlik. Varlı yoxsullaşanda əlli il dəsgahını pozmaz. (Ata. sözü). Bəli, qoşun atdandı, böyük cəlal, dəsgahınan bular düşdülər yola. (Nağıl). // Bəzən kinayə, istehza ilə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zol — 1. 1. sif. Uzun zolaq şəklində olan, zolaq şəklində kəsilmiş. Zol gön. Zol taxta. // is. Zolaq şəklində kəsilmiş gön, dəri və s. // is. Ağacın gövdəsindən qoparılan zolaqşəkilli qabıq. 2. is. Zolaq. // Şüy çubuq, qayış zərbəsinin dəydiyi yerdə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”